Balletbabbels

Ruim drie jaar geleden werd mijn jongste dochter geboren. Toen ik destijds zwanger was grapte ik dat het dit keer een jongen zou worden en dat hij op ballet zou gaan. Uiteraard onder luid protest van de oudste twee. De schok was dan ook groot toen hun toekomstige broertje op de echo ineens een meisje bleek te zijn.

Toen dat nieuws eenmaal was ingedaald, groeide gelijk het enthousiasme bij de meiden. Want weer een voetbalster erbij! De Oranjedroom kon per direct verder worden uitgebreid. Gefantaseerd werd over een driedubbel Oranje avontuur. Hoe gaaf zou dat zijn? Allemaal in het Nederlands Elftal? Bij voorkeur samen natuurlijk. De oudste twee in de herfst van hun carrière en de jongste aan het begin. De meiden zagen het helemaal zitten.

En – nog even los van een ietsiepietsie kleinigheidje dat ze dan wel allemaal goed genoeg moesten zijn om geselecteerd te worden – had het gekund. Want jongste dochter groeit praktisch op langs het veld. Dus die liefde voor hun sport wordt met de paplepel ingegoten. Aan de andere kant. Zoveel voetbal kan natuurlijk ook tegen gaan staan. En dat laatste lijkt nu te gebeuren. Want vraag je haar op welke sport ze wil, dan zegt ze steevast hockey. Geen idee hoe ze daarbij komt trouwens. Want hoewel we in een hockey minnende omgeving wonen, heeft ze het nog nooit echt gezien.

Het eerste teken dat het misschien wel eens anders zou kunnen lopen kwam toen dochterlief een jaar of anderhalf was. Want onze kleine dame bleek een voorkeur te hebben voor jurkjes. En prinsessen. En roze. En glitters. En dat alles het liefst in veelvoud. Waar ik mijn middelste dochter niet in een jurk krijg, weigert mijn jongste steevast een broek te dragen. En dat zegt natuurlijk niets over haar sportvoorkeur. Maar eerlijk is eerlijk. Een rokje op het voetbalveld? Ik zie het niet gebeuren.

En zo kwam het dat ik afgelopen woensdag ineens in een balletschool stond. En hoewel dat weliswaar begint met ‘bal’ is het toch net even wat anders. En opnieuw gaat er een wereld voor me open. Want wist ik acht jaar geleden weinig van voetbal af. Van ballet weet ik werkelijk helemaal niets. Nou ja, op de termen ‘spitzen’ en ’tutu’ na dan. Maar het ziet er naar uit dat dit gaat veranderen. Want dochterlief vond het geweldig. Draait het liefst de hele dag in haar roze balletpakje met dito schoentjes pirouettes door het huis. Ze kan dan ook niet wachten tot de volgende les.

Dus we weet. Begin ik over een tijdje wel een nieuw blog. Over balletbabbels of zo. Hoe het ook zij, voorlopig vullen we het aanmeldformulier voor de welpen nog maar even niet in.

 

 

 

 

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

4 comments
UA-74423621-1

Ontdek meer van soccertalk

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Continue reading