Het is weer zover. Einde seizoen. De competitie zit er op. De meeste toernooien ook. En de selectie draait op volle toeren. Meestal betekent dat een slagveld. Wie zitten erbij? En wie niet? Vaak wordt de spanning onnodig hoog opgebouwd. Duurt het weken voordat het definitieve besluit valt. Moet er soms nog slechts eentje afvallen. Hoe zuur voor diegene. Helemaal als het besluit ook nog over de zomer heen wordt getrokken.
En ieder jaar is het natuurlijk een hoop gedoe. Niet in de laatste plaats omdat ouders zich er ook graag mee bemoeien. Nog even de lans willen breken voor hun kiddo. Want die speelt toch echt beter dan die ander. Het politieke spel begint al op jonge leeftijd. En hoewel meidenvoetbal nog steeds aan populariteit wint, sta je anno 2017 als meisje bij veel clubs nog steeds op 1-0 achterstand. Want helaas hoor ik ook nu nog te vaak om me heen dat hoe goed een meisje ook is, de voorkeur toch meestal uitgaat naar een jongen. Helemaal als het om het eerste team gaat.
Wat is dat toch? Dat macho gedoe? Waarom kan en mag een meisje niet beter zijn dan een jongen? Waarom krijgt zij niet ook de kans zich zo goed mogelijk te ontwikkelen? Alsof al die jongens in het eerste allemaal de top gaan halen? En dat een meisje dat gaat tegenhouden? Ik begrijp het niet.
Werkt zij niet net zo hard? Of misschien wel dubbel zo hard omdat ze zich extra moet bewijzen? Zit zij niet met net zo veel spanning op dat verlossende bericht te wachten? Waarom moet zij dan keer op keer die teleurstelling incasseren? Waarom mag ze wel mee doen met de selectietrainingen voor het eerste team terwijl op voorhand al is besloten dat ze er toch niet in komt? Om nog maar te zwijgen van de clubs die helemaal geen meiden in een jongensteam toelaten.
Zo hoeft het toch helemaal niet te gaan? Onze club is daar een mooi voorbeeld van. Zij kijken niet naar geslacht. Maar gewoon naar wie in hun ogen op dat moment de beste speler is voor het team. En natuurlijk. Ook hier zullen ouders langs de lijn zich soms afvragen waarom bepaalde keuzes worden gemaakt. Waarom die speler wel en die niet. Dat heb ik zelf ook. Maar ik ben dan ook geen trainer. Ik weet niet welke speelwijze hij wil hanteren. Of op welke positie hij spelers zoekt. Maar feit is dat geslacht daarbij in ieder geval geen rol speelt. Wat een mooi statement geven ze daarmee af.
Dus aan al die meiden in Nederland die afgelopen periode hebben moeten knokken voor hun plekje. Die een oneerlijke strijd hebben gevoerd. Weer zijn afgewezen ten gunste van een jongen. Blijf ervoor gaan. Blijf je droom najagen. Laat je niet wijsmaken dat je niet goed genoeg bent. Laat het van je afglijden en kom er sterker uit. Blijf je plezier behouden. En je strijdlust. Je komt er wel.