Schoolvoetbal: het afscheid

Toen mijn oudste dochter in groep 6 zat, heeft ze met haar schoolvoetbalteam de districtfinales bereikt. Een top prestatie onder leiding van coach Peter, vader van een lieve, mooie, slimme, grappige, sportieve en competitieve dochter Fleur. Een paar maanden later, op 17 juli 2014 om precies te zijn, stapte zij samen met haar zusjes en moeder nietsvermoedend in een vliegtuig op weg naar Bali. Wat begon als een zonnige dag, eindigde gitzwart.

Nu, bijna 2 jaar later, zitten de meiden van het team van weleer in groep 8. Ze mogen dus nog 1x knallen tijdens het schoolvoetbal. Als afscheid van zoveel jaar schoolvoetbal én als eerbetoon aan Fleur besloten de meiden om dit jaar als 1 team te gaan. Vader Peter vroegen ze om hen nog eenmaal te coachen. Hoe mooi van deze meiden. En hoe dierbaar dat Peter ja zei. Samen met goede vriendin en coach vanaf het eerste uur Wendy.

Op vrijdag 1 april mochten de meiden voor het eerst aan de bak. En Fleur deed ook mee: alle meiden droegen een zweetbandje om hun pols met haar naam. Met 3 gewonnen wedstrijden op rij, gingen ze glansrijk door naar de gemeentelijke finale. Deze vond afgelopen woensdag plaats. Na alle regen de dagen ervoor, begon deze dag zonnig. De meiden moesten wederom 3 wedstrijden spelen. Ook deze wonnen ze alle drie.

Veel tijd om daarvan te genieten hadden ze niet, want 5 minuten na de laatste wedstrijd moesten zij reeds verschijnen op het hoofdveld om de kruisfinale te spelen. Binnen enkele minuten hadden ze al een doelpunt tegen. Een vaag doelpunt ook nog. Een aantal meiden hoorden de scheids zeggen dat ze moesten stoppen, waarop de tegenpartij de bal nog een zetje richting doel gaf. De keepster rekende daar niet op, en het doelpunt zat. Maar belangrijker nog, hij telde!

1-0 achter

De zon begon te verdwijnen en hele donkere wolken pakte zich letterlijk samen.

Je zag dat de meiden nog moe waren van de wedstrijd(en) ervoor. De tegenstander had in dat opzicht meer geluk gehad en nog rust gehad voor de kruisfinale. En bij ons was de druk om te winnen natuurlijk groot.

2-0

Maar het team, zou het team niet zijn als ze zich niet zouden terugvechten. Voor Peter, voor Fleur en natuurlijk voor zichzelf.

2-1

Het kon nog!

Kans na kans kwam.

Naast!

Nog een keer naast!

Op de lat!

En toen het eindsignaal….

Voor de eerste keer in al die jaren schoolvoetbal werd de gemeentelijke finale niet bereikt! Net nu. Nu het zo belangrijk voor hen was. En we gunden hen dit allemaal zo! Misschien was die druk toch net te veel geweest?

Mijn dochter knakte. Ze had het gevoel dat ze persoonlijk had gefaald. Dat ze Fleur had laten zakken en Peter enorm had teleurgesteld. Maar hoe hard ook, dit is sport. Soms win je en soms verlies je. En dat laatste komt dubbel hard aan als het echt ergens over gaat.

Ze konden echter niet lang stil staan bij dit verlies. De eerste bliksemflitsen verschenen en iedereen moest van het veld af. De zonnige dag eindigde in een onweersbui.

Het was inmiddels al bijna 17.30 uur en mijn dochter moest zich koste wat kost herpakken: ze had namelijk om 18.00 uur nog een bekerwedstrijd met haar eigen voetbalteam op het programma staan. Ik vroeg me even af of ik haar dat wel moest aan doen. Ze had al zoveel gegeven. Om van de mentale tik nog maar te zwijgen. Maar ze ging. En hoe ze het deed weet ik niet. Maar ze stond er en scoorde zelfs nog 1 van de 2 doelpunten. Daarmee zit het team nu bij de laatste 10. Een topprestatie! Maar wat had ik haar die schoolvoetbalbeker vandaag gegund!

Dus lieve, lieve Fleur, je was iemand die hield van winnen. En de meiden hebben er hard voor gevochten. 6 van de 7 wedstrijden gewonnen! Maar nu is het klaar. Moeten we het met z’n allen een plekje geven. Zodat de meiden straks kunnen terugkijken op een paar hele mooie schoolvoetbaljaren, met geweldige herinneringen en een hele dierbare afsluiting.

fleur2

 

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

12 comments
UA-74423621-1

Ontdek meer van soccertalk

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Continue reading