(c) ADM Profoto
(c) ADM Profoto

Van koffie tot prosecco

Ruim een jaar geleden zat ik met vriendin Y. en buuf R. met een kop koffie aan de keukentafel. Het idee voor een voetbalteam voor 30+ vrouwen werd geboren. En nog geen twee weken later hadden we een veld, een trainer, flyers en een ‘go’ voor een pilot.

We hadden geen idee of het aan zou slaan en werden uiteindelijk zelfs een beetje overrompeld door het animo. Op de eerste training stonden we met maar liefst 20 vrouwen op het veld! We konden zelfs twee groepen vormen. Eén voor de woensdagochtend en één voor de vrijdagavond. Hoewel de eerste groep in begin het grootst was, won de vrijdagavond aan populariteit. Maar daar zal ongetwijfeld de derde helft iets mee te maken hebben.

In de loop der tijd haakten vrouwen af en kwamen er vrouwen bij. Sommigen mét voetbalervaring en sommigen hadden nog nooit een balletje getrapt. De één wat dichter bij de 30 en de ander ruim behorend tot de ‘plus’. Een gemêleerd gezelschap. Maar allemaal hadden ze één ding gemeen: de lol om met elkaar een balletje te trappen. Dus na de zomer werd de pilot een officieel onderdeel van de club. We kregen zelfs een eigen pagina op de website.

Zelf moest ik begin dit jaar helaas afhaken. Ik redde het niet meer in combi met werk en gezin. Bovendien werd ik regelmatig geplaagd door blessures. De sport en ik bleken geen goede combi. Niet dat dit een grote aderlating was voor het team. Want laat ik het zo zeggen. Mijn meiden hebben het voetbal niet van mij. En dat is nog zacht uitgedrukt.

Maar helemaal loslaten kan ik het natuurlijk niet. Het voelt toch een heel klein beetje als mijn kindje. Dus hoe geweldig dat ‘we’ vorige week maar liefst twee teams op de been kregen voor het Voetbalmoeders Prosecco Toernooi. In een heus tenue. Geleend van Vrouwen 1. En met een trainingsjasje van de club met de naam ‘Trimvoetbal’ onder het logo. En als klap op de vuurpijl werden beide teams ook nog eens tweede in hun poule.

Hoewel ik zelf natuurlijk geen onderdeel ben van het team, was ik wel aanwezig. Deels om hen aan te moedigen. En deels vanwege mijn boekje. Het winnende team van één van de deelnemende poules mocht ik namelijk een exemplaar overhandigen. Met handtekening. Hoe gaaf. Ooit begon ik aan een blog niet wetende waar het zou eindigen. En ooit begon ik aan het bouwen van een 30+ Trimvoetbalteam. Ook niet wetende hoe dat zou aflopen. En nu kwamen beiden samen op een geweldig leuk toernooi. Twee teams en een boekje. En een professionele fotograaf van ADM Profoto om alles in één kiekje vast te leggen.

En als kers op de taart, gaat dit team nu ook een eigen toernooi organiseren. Wie had dat gedacht toen we vorig jaar die koffie aan de keukentafel dronken. Hoewel het voor alle betrokkenen heel verstandig is dat ik niet deelneem aan het toernooi, hoop ik zijdelings wel betrokken te blijven bij de organisatie. Ik heb 6 juli, 19.00 uur in ieder geval al dikgedrukt in de agenda gezet. Het aftellen kan beginnen.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

2 comments
  • Eindelijk ben ik dan toch nog zelf ook gaan voetballen, een (vanwege gezin en leeftijd) opgegeven wens in vervulling. Dankzij trimvoetbal! Dank je wel Judith. Moet goede koffie geweest zijn.

UA-74423621-1

Ontdek meer van soccertalk

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Continue reading