Verlangen

Afgelopen week gaf de thermometer -6 graden aan. Best wel fris dus. Ik ben dan zo’n moeder die de eigen gevoelstemperatuur aanhoudt als maatstaf. En ik heb het altijd erg koud. Tijd dus voor laagjes. Veel laagjes. Thermokleding, trainingstenue en trainingspak zijn wat mij betreft minimaal vereist. De meiden ondergaan dit ritueel altijd zuchtend. Ma-ham….dat is écht te warm hoor! Maar ik ben niet te vermurwen. Het vriest nota bene.

Ook de jongste telg van 22 maanden moet eraan geloven. Jas, muts, sjaal. En dat terwijl zij gewoon in de auto zit. Want met deze temperaturen zet ik de meiden alleen af. De kantine is namelijk meestal dicht. Even binnen warm worden met de kleine zit er dan ook niet in. En dus blijven we niet kijken.

Als de meiden zijn afgezet, rijd ik weer naar huis om eten te koken. Ondertussen komt manlief thuis, eten we met onze guppedup en racet een van ons weer terug naar het voetbalveld. Hopelijk nog net op tijd om een glimp van de training op te vangen.

Eenmaal aangekomen zie ik dat mijn kinderen op zijn minst gek zijn geworden. Hun trainingspakken hebben ze namelijk uit gedaan! Deze liggen ergens langs de kant van het veld. Hoe verzinnen ze het!? Blij dat ik toch nog thermokleding onder het trainingstenue heb aangedaan, kruip ik dan wat dieper in de kraag van mijn jas.

Ik kijk achterom. Naar de (bijna) lege hockeyvelden. Ik heb er niets mee, met deze sport. Gek eigenlijk, want ik woon in een omgeving waar het volkssport nummer 1 is. Maar toch. Op dagen als deze ben ik stiekem een beetje jaloers. Dan verlang ik naar het piepende geluid van zaalschoenen over kunststof vloeren. Naar de weeïge gymzaallucht. Een mengsel van zweet, rubber en andere ondefinieerbare geurtjes.

Jaaaa! denk ik dan. Laten we met z’n allen lekker de zaal ingaan in de winter! Lekker droog en warm. Vanaf de tribune kijken naar al dat grut daar beneden! Maar helaas. Voetbal gaat gewoon door. Buiten wel te verstaan. Geen idee waarom eigenlijk. Misschien zijn alle zalen wel bezet door hockeyclubs? Of denkt men, er is toch een winterstop? Dus hoezo de zaal in? Maar ja, die winterstop duurt maar 2 weken. En ook januari kan nog best koud zijn. Maar op de één of andere manier lijkt dat niet door te dringen. Zijn er wel altijd zaalvoetbaltoernooien in de kerstvakantie, maar gaan we daarna weer naar buiten. Weer of geen weer.

Dus ik vrees dat ik voorlopig gewoon blijf staan blauwbekken langs de kant. En met verbazing blijf kijken hoe die kids het allemaal prima lijken te vinden. Hoe zij hun laagjes een voor een afgooien. En ondertussen blijf ik verlangen naar de zaal. Of op z’n minst naar een paar heaters. IJdele hoop vrees ik. Dan maar de volgende keer zo’n heerlijk dampende, warme, automaten-chocolademelk bestellen. Mits de kantine open is natuurlijk.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

UA-74423621-1

Ontdek meer van soccertalk

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Continue reading