Voetbalbui

Op woensdag ben ik altijd vrij. Althans, dat wil zeggen dat ik niet naar kantoor ga voor mijn betaalde baan. Maar dat ik nu rustig met mijn favoriete tijdschrift op de bank zit? Nou nee. Dat nu toch ook weer niet. Nee, de woensdag staat steevast in het teken van rennen, hollen, vliegen, plannen en herplannen. Met als voornaamste bezigheid mijn bijbaan van taxichauffeur. Afgelopen woensdag spande toch wel de kroon. Want natuurlijk hadden de oudste dochters allebei een belangrijke voetbalactiviteit. En om dat allemaal in goede banen te leiden zou een professionele spreadsheet niet hebben misstaan.

Allereerst moest oudste dochter zich om 12.30 uur melden op de velden van sc Muiden. Hier zou ze met haar KNVB team haar allereerste oefeninterland gaan spelen. Dat betekende dat ik jongste dochter bijtijds van de peuterspeelzaal moest halen zodat ze nog snel een boterham kon eten voordat we samen haar zus weg zouden brengen. En dat middelste dochter een huissleutel mee kreeg. Ik zou immers niet thuis zijn als zij uit school zou komen. Eenmaal terug zouden jongste dochter en ik naar middelste dochter gaan. Voor haar stond namelijk schoolvoetbal op het programma. Het hoogtepunt van het jaar. We zouden twee wedstrijden bij haar gaan kijken en daarna terug racen naar Muiden voor de oefeninterland van oudste dochter.

Op papier een goed idee. Alleen had ik geen rekening gehouden met de weergoden. En die bleken ons allesbehalve gunstig gezind. Want het kwam echt met bakken naar beneden. De hele dag. Non stop. Kortom, we waren na de eerste schoolvoetbalwedstrijd al redelijk doorweekt. En dat zou natuurlijk minder erg zijn geweest als er lekker werd gescoord. Maar helaas. Dat gebeurde alleen aan de andere kant.

Nu zou ik natuurlijk als excuus kunnen aanvoeren dat ons team niet compleet was. Dat we geen wissels hadden. Dat we tegen oudere meiden speelden. Dat we maar één voetbalster in ons team hadden. En de tegenstander over iets meer voetbaltalent beschikte. Maar eigenlijk doet dat er niet toe. Want het team ging er vol voor en we verloren terecht met 2-0. En dan weet je dat het heel lastig wordt om door te gaan naar de volgende ronde. Maar het kon nog. Dus bleven we de moed erin houden.

In de tweede pot waren we duidelijk de bovenliggende partij. Maar geen enkele bal wilde er in. Eén uitbraak van de tegenpartij in de allerlaatste minuut leidde echter wederom tot een verliespartij. En niet helemaal terecht. Want na even goed tellen bleek dat de tegenstander op enig moment met acht speelsters was gaan spelen in plaats van zeven. Niet netjes, maar ook niets meer aan te doen.

Ondertussen was mijn dochter laaiend. Op zichzelf. Op het team. Op de coach. En dat viel bij mij vervolgens weer verkeerd. Want hé, we stonden hier wel even met z’n allen op een vrije woensdag in de stromende regen ervoor te zorgen dat ze überhaupt kón schoolvoetballen. En natuurlijk begrijp ik dat het zuur is dat je als voetballer in hart en nieren de eerste ronde van het schoolvoetbal niet eens doorkomt. Maar ja, aan de andere kant. Het is maar schoolvoetbal. Toch?

Lang had ik echter niet om daarbij stil te staan. Ik moest met jongste dochter naar huis. Droge kleren aantrekken en door naar Muiden. Van de drukte bij het schoolvoetbal door naar de ietwat ingetogen sfeer bij de interland. Ondertussen begreep ik via de app dat het schoolvoetbalteam in de laatste pot toch nog alles uit de kast had gehaald. Hoewel dit natuurlijk niet meer mocht baten – we lagen er immers toch al uit – vond ik het wel super knap dat ze het bijltje er niet bij hadden neergegooid. Dus hoe dan ook, goed gedaan meiden!

In de kantine van sc Muiden warmden we inmiddels een klein beetje op. Tijd om ons voor te bereiden op het volgende spektakel. Maar dat is weer een heel ander verhaal. Wordt dus vervolgd…

 

 

 

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

2 comments
UA-74423621-1

Ontdek meer van soccertalk

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Continue reading