Vorige week woensdag was het precies vier jaar geleden dat middelste dochter meedeed aan de allereerste Ajax talenttraining voor meiden. Op De Toekomst. Zes trainingen. In een Ajax/ABN AMRO tenue. Onder leiding van Daphne Koster, Loïs Schenkel (toen nog Oudemast), Chantal de Ridder en Heini Otto. Met na afloop van elke training een gezamenlijke maaltijd. Het leken net echte profs. Kortom, een supergave ervaring, die daarna natuurlijk smaakte naar meer.
Dus toen het jaar erop weer een mogelijkheid kwam om mee te doen, stond ze erop dat ik haar voor de selectiedag op gaf. Helaas liep het dit keer minder succesvol af. Ik zag het al toen ik langs het veld stond. Ze deed niet echt mee, hing maar wat rond. Kortom ik dacht, wat doen we eigenlijk hier? Eenmaal van het veld werd echter gelijk duidelijk wat er aan de hand was. Ze had koorts. Maar liefst 40 graden, zo bleek toen we eenmaal thuis waren. Arm schaap. Maar goed, geselecteerd werd ze die dag uiteraard niet.
En dat was dat. Want het was het laatste jaar dat ze mee kon doen. Oudere leeftijdscategorieën waren er namelijk nog niet. Iets waar haar zus overigens van baalde. Want zij viel daardoor telkens buiten de boot.
Tot vorige maand ineens het bericht verscheen dat Ajax wederom talententrainingen ging organiseren. En ditmaal mochten er drie lichtingen meedoen. Waaronder haar geboortejaar! Ze keek me aan. Mag ik?
Ik had een lichte twijfel. Want heel praktisch was het niet. Manlief was niet thuis, jongste telg had op die dag zwemles en ik had een verjaardagsdiner bij vriendin Y. Bovendien viel het samen met haar voetbaltraining en moest ze die week haar andere training ook al skippen vanwege de KNVB. Maar ja, ik begreep wel dat ze graag wilde. Dus schreef ik haar in. Er bestond namelijk nog altijd de kans dat ze niet werd uitgenodigd. In elke lichting was namelijk maar plek voor 96 meisjes.
Maar toen kwam daar die mail. Ze mocht komen. Mocht laten zien of zij genoeg talent had om een aantal trainingen op De Toekomst te krijgen. Ik appte gelijk haar trainer. Want dat zou betekenen dat ze die week helemaal niet naar haar eigen training kon komen. En het was natuurlijk wel allemaal vanwege voetbal, maar toch. Hij begreep het – als echte Ajaxiet – echter volkomen.
Teamgenootje L. bleek ook mee te doen, en dus kon ze met haar meerijden naar Amsterdam. En zo reden ze vorige week woensdag richting de hoofdstad. Het bleek een hele happening. Toen haar lichting aan de beurt was, kwam de regen echter met bakken naar beneden. Uiteindelijk werd het daarom een training van nog geen drie kwartier.
Pffff, 96 meisjes beoordelen in drie kwartier. Ga er maar aan staan. Geen idee hoe ze dat zouden doen. Dus rekenden we wederom nergens op. Al helemaal niet na De Brief eerder deze week.
Maar hoe vervelend de week ook begon met het bericht dat ze niet door was bij de KNVB, zo fantastisch gaat ze het weekend in: vandaag kreeg ze namelijk te horen dat ze is uitgenodigd voor de talenttrainingen! Hoe leuk!
En ondanks dat deze dame stiekem een ander rood-wit hart heeft, kan ze niet wachten om te beginnen. En hoewel het dit keer zonder tenue is, denk ik dat ze haar Feyenoordshirtje toch maar even in de kast laat liggen.