Welkom!

Welkom op mijn blog! 4 woorden die ik al maanden wil schrijven, maar die er maar niet van kwamen. Want ‘denken’ over een blog is toch echt iets anders dan ‘doen’. Hoewel ik gelijk wist dat ik een blog wilde maken over meidenvoetbal, bleef het daar een beetje op hangen. Want hoe nu verder? Hoe moest ik mijn blog gaan noemen? Had ik wel genoeg onderwerpen om over te schrijven? Zou ik genoeg lezers kunnen boeien? Kortom, genoeg redenen om niet te beginnen.

Just do it
Maar uiteindelijk komt het er gewoon op neer, dat als je iets echt graag wil, je het gewoon moet doen. Dromen zijn er nu eenmaal niet voor niets. Bovendien, als ik niet op zijn minst probeer om deze droom waar te maken, hoe kan ik mijn dochter dan ooit nog recht in de ogen aankijken? Zij ademt, spreekt en leeft  ‘voetbal’. Wat zeg ik, zij ís ‘voetbal’. En ze heeft een droom. Een oranje stip op de horizon. Zij heeft er alles voor over om dat doel te bereiken. Ze slaat er feestjes voor over en traint er hard voor. En ze is pas 10. Of ze haar droom kan waarmaken zal de toekomst uitwijzen. Maar ze gaat er in ieder geval voor en ze zal later nooit achterom kijken en zich afvragen ‘wat als’. En als zij op haar 10e dit al kan, moet ik toch op z’n minst dit blog kunnen maken.