Laatst had mijn middelste dochter met haar meidenteam een uitwedstrijd. Het was een vroegertje: om half 8 moesten we verzamelen. Behalve het tijdstip, werkte ook het weer niet mee: het regende pijpenstelen, het waaide hard en het was brrrrrr koud.
Nou ja, dat laatste vond vooral ik, zo stilstaand langs het veld. De meiden hadden er wat minder last van. Althans, zolang ze geen wissel stonden. Maar ik dwaal af. Want het gaat me nu even om het moment voorafgaand aan de wedstrijd. Je weet wel, dat moment dat je met z’n allen verzamelt in de kleedkamer. Om nog even de laatste tactieken te bespreken. De finale opstelling door te nemen. Nog even een peptalk. Dat moment dus.
Nou, stel je dat moment eens voor….
maar dan….
SAMEN MET JE TEGENSTANDER!
…
Precies! Dat dacht ik dus ook! Dit was een grapje zeker? Maar nee hoor, de betreffende club dacht dat meiden best een kleedkamer konden delen. Nou ja zeg! We kwamen toch zeker niet voor een theekransje? Even gezellig elkaars outfit en kapsel bewonderen zeker?
Dus, geachte voetbalclub,
Hoewel ik uw initiatief tot het oprichten van meidenteams natuurlijk zeer toejuich, wil ik u toch graag wijzen op het feit dat wij niet komen om te breien. Wij komen om te voetballen. En dat nemen wij zeer serieus. Doet u dat alstublieft de volgende keer ook?
Alvast hartelijk dank.