Ontwikkelingen

Het spelersvolgsysteem. Naast een mooi woord voor galgje of Wordfeud, is het onlosmakelijk verbonden met een ander woord. Een woord waarbij menig speler of ouder in de kramp schiet: selecteren.

In het spelervolgsysteem worden namelijk de voortgang en prestaties van spelers bijgehouden en geanalyseerd. Kortom, het is een basis om spelers te beoordelen en te bepalen of ze wel of niet bij de selectie zitten. Niets nieuws zou ik zo zeggen. Dus waarom al dat spastische gedoe? Beoordelen hoort er nu eenmaal van jongs af aan bij. Het zit ingebakken in onze maatschappij.

Vanaf het moment dat mijn jongste naar de peuterspeelzaal ging belandde ze al in een leerlingvolgsysteem en werd ze dus beoordeeld. Kregen we een 10-minuten gesprekje over hoe ze in de groep was. Of ze met andere kinderen speelde. Of ze meedeed met knutselen enzovoort. Op de lagere school kregen mijn meiden twee keer per jaar een rapport, onder meer gevuld met cijfers van proefwerken en resultaten van CITO toetsen. Op de middelbare wordt vervolgens naast de vakinhoudelijk kennis ook gekeken naar houding en gedrag. En worden de 10-minuten gesprekken vervangen door tafeltjesavonden met verschillende docenten en door mentorgesprekken.

En toch leiden al die beoordelingen bijna nooit – behalve natuurlijk als het er echt om spant – tot krampachtige situaties waarin je met spanning wacht of je wel of niet over bent. En daarin zit ‘m nu precies het grote verschil. Want door al die toetsmomenten, rapporten en gesprekken weet je precies hoe je ervoor staat. Waar je aan kunt werken. Of wat je moet doen om beter te scoren of je doelen te bereiken.

Bij de meeste clubs krijg je nooit inzicht in je prestaties. Zo staan er bijvoorbeeld wel trainers met bordjes langs het veld om iets (wat? over wie?) te noteren, maar zelden – of eigenlijk nooit – krijg je daar terugkoppeling van. Dus als je aan het eind van het seizoen hoort in welk team je zit, heb je je daar maar bij neer te leggen. Zij zijn de experts toch? En transparantie is daar blijkbaar ondergeschikt aan.

En als je denkt dat het op een hoger niveau beter geregeld is, dan vergis je je. Althans, dat is onze ervaring. Want als je al een persoonlijk gesprek krijgt, gaat dat vaak vooral uit van de speelster: waar vind zij zelf dat ze goed in is, wat wil ze verbeteren enzovoort. Maar je hoort eigenlijk nooit hoe de trainers jou zien. Wat zíj belangrijk vinden. Waar zíj vinden dat je ontwikkelpunten liggen. Of waar je überhaupt staat ten opzichte van de rest: op overgaan of zitten blijven?

Overigens gaat het niet overal zo. Op de club van mijn oudste vind ik het persoonlijk heel goed geregeld. Zo had ze vorig jaar drie keer een POP-gesprek. De eerste ging uit van haar als speelster, de tweede kwam meer vanuit de trainer en de laatste was aan het eind van het seizoen. Zeg maar het ‘overgangsgesprek’.

Middelste dochter mag zich momenteel één van de gelukkigen noemen die de eerste helft van dit seizoen mag trainen bij Ajax. De laatste training is vooralsnog eind november. Daarna vallen er weer meiden af. Hoeveel dat er zullen zijn, weten we niet. Maar dat het gaat gebeuren, is zeker. En dus is ook zij onderdeel van een spelersvolgsysteem. Sinds ze in februari te horen kreeg dat ze toegelaten werd tot het hoofdtraject, staat ze daar in. Onder andere de resultaten van alle huiswerkopdrachten van vorig seizoen – er kon vanwege corona immers niet meer getraind worden – staan hierin vermeld. En ook de prestaties van de huidige trainingen worden hier ongetwijfeld in opgenomen.

Fantastisch natuurlijk! Het bevestigt alleen maar hoe serieus het meidentraject wordt aangepakt. Tegelijkertijd hoop ik vurig dat ze hun bevindingen ook met de individuele speelsters delen. Dat de meiden, voordat het eind november is, allemaal een 10-minuten gesprek krijgen. Om te horen hoe ze ervoor staan. En of ze zich genoeg progressie hebben gemaakt om weer een stapje verder te komen in de piramide. En zo niet, waar ze dan aan kunnen werken. Zodat die meiden zich kunnen blijven ontwikkelen. En kunnen blijven werken aan hun droom. Dat zou toch geweldig zijn?

Ik hoop het echt. Dat zou overigens niet alleen de speelsters, maar ook de ouders langs de kant, een stuk meer gemoedsrust geven.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

4 comments
UA-74423621-1

Ontdek meer van soccertalk

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Continue reading