Het is geen groot geheim dat hier thuis ons voetbalhart sneller gaat kloppen van dat mooie cluppie aan de Maas. Maar ja, dat mooie cluppie was tegelijkertijd ook een onmogelijke meisjesdroom. Daarom liet ik mijn meiden de afgelopen jaren graag kennismaken met de vrouwen in het rood-wit uit de hoofdstad.
Deels omdat het praktisch was – want wel lekker in de buurt – maar vooral ook om te kunnen genieten. En dat laatste hebben we zeker gedaan. Want ze doen het niet alleen heel erg goed. Ze besteden ook al jaren veel aandacht aan het meidenvoetbal. Daar weet vooral middelste dochter alles van, omdat ze zelf al de nodige avonturen daar heeft beleeft. En nog steeds mag beleven.
Ook oudste dochter mocht even proeven aan die droom. Maar ja, inmiddels weten we ook wel hoe dat is afgelopen. Voorlopig zit ze in ieder geval nog vooral in de revalidatie modus en lijkt het seizoen voor haar wel voorbij. Al zit ze niet bij de pakken neer. Want met al die uitnodigingen, proeftrainingen en stages van haar leeftijdgenootjes bij BVO’s, begint het bij haar natuurlijk ook een beetje te kriebelen.
Maar ja, hoe kom je daar in beeld als je niet (meer) bij de KNVB speelt? Of niet bij een club waar de scouts regelmatig voor meiden langs de lijn staan? Ben je dan gedoemd om alle talentdagen af te gaan? En weer allerlei voorrondes door te moeten waarbij – met alle respect – het niveau nogal wisselend is? Hoe kun je je als meisje bij een topclub in de kijker spelen? Want zelfs als je uitkomt op 5e divisieniveau tussen de jongens van je eigen leeftijd, is dat geen uitgemaakte zaak.
Niet dat ze zich komend seizoen hoeft te vervelen. Want ondanks dat ze net 16 is geworden, doet ze dit jaar tevens haar eindexamen HAVO. De inschrijving voor haar vervolgopleiding heeft ze ook al rond. En laat die opleiding nu net in de omgeving liggen van dat mooie cluppie aan de Maas. Hoe leuk zou het zijn om zich op een gegeven moment daar dan ook op voetbalgebied verder te gaan ontwikkelen? Maar ja, dat kan natuurlijk niet. Althans niet als je een meisje bent. Toch?
En toen kwam daar deze week ineens dat bericht. Waar we al zo lang op gehoopt hadden en naar hadden uitgekeken. Eindelijk gaat ook ons cluppie meedoen aan de Eredivisie! Wie had dat gedacht. Er kunnen weer nieuwe dromen worden gemaakt. Want als zelfs nummer één fan Vivianne Miedema niet uitsluit ooit dat shirtje te dragen, dan is alles mogelijk. En dat werpt – vier jaar na dato – ineens een hele andere blik op die ‘once-in-a-liftime’ foto.